Op het nachtkastje van... Fiona Mozley

Deze week is het de beurt aan debutante en boekhandelaarster Fiona Mozley, auteur van Elmet.

Welke boeken liggen en nu op je nachtkastje?
Anna Karenina van Leo Tolstoj, Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld van Haruki Murakami, De microben in ons van Ed Yong, CivilWarLand in Bad Decline van George Saunders, De droogte van Jane Harper en Woman at 1,000 Degrees van Hallgrímur Helgason

Wat is het beste boek dat je ooit hebt gelezen?
Anna Karenina van Leo Tolstoj. It’s not overrated at all.

Welk boek heeft je aan het huilen gebracht?
Ik geloof niet dat er één boek is dat me aan het huilen heeft gemaakt sinds ik The Amber Spyglass van Philip Pullman als tiener las. Boeken maken me niet vaak aan het huilen, maar de laatste hoofdstukken van dat boek deden me huilen, en huilen, en huilen.

Welke schrijvers van deze tijd bewonder je het meest?
Ali Smith, Zadie Smith en John Burnside

Om welk boek heb je hardop moeten lachen?
Woman at 1,000 Degrees van Hallgrímur Helgason

Wat je je favoriete liefdesverhaal in de literatuur?
Sense and Sensibility van Jane Austen. Het zijn vele liefdesverhalen in een. Bovendien verkent het boek niet alleen verschillende versies van romantische liefde, maar ook de liefde tussen zussen.

Je geeft een etentje. Welke drie auteurs (dood of levend) nodig je uit?
Truman Capote, Patricia Highsmith en Agatha Christie. Ik denk dat deze auteurs een heel interessant gesprek zullen hebben, en veel plezier met elkaar.

Wat is het meest overschatte boek?
For Whom the Bell Tolls [Voor wie de klok luidt] van Ernest Hemingway. Het eind is fenomenaal, maar de rest van het boek kan een goede redactieronde gebruiken. Bovendien zijn de seksscènes verschrikkelijk.

En welk het meest ondergewaardeerde?
Red Shift van Alan Garner.

Wiens levensverhaal zou je willen schrijven?
Robert Thornton. Hij was een laat-middeleeuwse schrijver en stelde een van de belangrijkste bibliotheken van de Middelengelse literatuur samen.

Wat is het laatste boek waarvan je dacht: had ik het maar geschreven?
Ik denk dit over bijna elk boek dat ik lees, simpelweg omdat ik geen boek uit wil lezen zonder dat ik er iets van opsteek. En als ik er iets van opsteek, dan ben ik geïntrigeerd door hoe dat effect wordt bereikt. Maar als ik moet kiezen uit recentelijk gelezen boeken, dan zou ik kiezen voor Station Eleven [Station Elf] van Emily St. John Mandel.

Wie is je favoriete auteur?
Waarschijnlijk Dickens.